Gouda – Liesbeth Sikken weet veel artikelen een verrassend tweede leven te geven. Van oude paraplu’s, bijvoorbeeld, maakt ze tasjes die ze verkoopt. “Ik voel me heel erg verantwoordelijk voor wat we onze kinderen en kleinkinderen nalaten”, motiveert ze haar inzet.

Meteen bij binnenkomst in de hal van haar woning aan de Mercatorsingel wordt duidelijk dat Liesbeth bepaald niet stil zit: langs de wand en aan de kapstok hangen veel kleurige tasjes in verschillende maten. Ze streeft ernaar er elke dag één te maken; daar heeft ze tijd voor sinds ze is gepensioneerd.   Paraplu’s omtoveren in een handige tas, blijkt een heel werk. Vaak zijn de plu’s die zij of haar man redden van de container vies. Haar man haalt ze uit elkaar (hoe duurder ze waren, hoe lastiger dat is) en Liesbeth wast de stof en gaat ermee aan de slag achter de naaimachine. In een uur of twee is het karwei klaar en ligt er een fleurige tas met extra doorgestikte handvaten (dan zijn ze niet zo scherp in de hand als er zware boodschappen in zitten)  en stevige bodem. Ze zijn verkrijgbaar in drie verschillende maten en in verschillende dessins (daarnaast ook kindertasjes); ze zijn te koop voor gemiddeld zeven euro. Ze verkoopt liever aan huis en dan via winkels. “Dan moeten de tasjes al gauw tien euro kosten, waardoor ze minder bereikbaar zijn voor mensen met een kleine beurs.

Souvenir
In 2013 is ze ermee begonnen. De paraplu die een vriendin uit Parijs als souvenir had meegenomen, was de eerste. Van die plu had ze een tasje gemaakt en de vriendin reageerde buitengewoon enthousiast. Ook maakt Liesbeth tasjes van paraplu’s waaraan mensen om allerlei redenen bijzonder gehecht zijn. Zo maakte ze ooit twee tasjes voor kinderen die graag de plu van hun overleden vader wilden bewaren.

Poef van melkpakken
Liesbeth Sikken hergebruikt de materialen uit milieuoverwegingen, maar dat is niet de enige reden. “Ik heb zware tijden gekend. En juist in die tijden kun je niet alles wat je graag zou willen. Als alternatief ga je dingen maken van wat je al hebt. Gelukkig zijn de omstandigheden nu anders. Tegenwoordig maak ik ook poefjes van 64 melkpakken die ik bekleed met resten van spijkerbroeken.” De poef is heel stevig, demonstreert ze: Ze gaat erop zitten en de poef blijft keurig in tact. Op een tafeltje staat een plant in een mandje dat ze haakte van oude videobanden. “Alles wat nog een keer gebruikt zou kunnen worden, gebruik ik. We worden overstelpt met materiaal dat moeilijk afbreekbaar is (plastic). Dat kun je vaak hergebruiken.”

Voor het IVN heeft ze een overzicht gemaakt van alle adressen waar je spullen kunt brengen die een ander nog zou  kunnen gebruiken: kringloopwinkels, weggeefwinkels, ruiltuinen. “Er is zoveel, ik heb dat allemaal gebundeld.”

Lokaal gemaakt

Wie een lokaal gemaakte plutas van hergebruikt materiaal wil kopen, kan aanbellen aan de Mercatorsingel 10, en wie zijn paraplu kwijt wil, kan ook op dat adres terecht. Zijn Liesbeth en haar man niet thuis, dan mag je de paraplu gewoon voor het huis leggen. Even mailen kan ook: info@liesbethsikken.nl.