Vol goede bedoelingen, die vrijwilligersfeestjes de afgelopen jaren: raads- en collegeleden en directeuren van instellingen deden hun best iedereen goed te bedienen, maar het was koud (wie geeft er nou in november een feestje in de kerk), er was weinig vertier, kortom zo’n feestje waar je naar toe gaat omdat je uitgenodigd bent en niemand voor het hoofd wilt stoten. Dit jaar weer zoiets. De gemeente geeft een feestje op maandagavond, hoe verzinnen ze het. Op 8 januari, brr koud bij de Goudse ijsbaan. En er is bezuinigd op het budget. Vroeger was er ieder jaar een feestje, nu eens in de twee jaar en het budget is ook nog eens verlaagd. Stank voor dank? Gouda zegt trots te zijn op al het werk dat vrijwilligers doen. Hoe kan het dan dat er maar 1000 mensen uitgenodigd worden voor het feestje? Er zijn er veel meer. En ze krijgen het steeds zwaarder omdat ze er steeds meer taken bij krijgen door alle bezuinigingen, decentralisaties en vergrijzing van de bevolking. Ik heb een voorstel. Geef ons die 20.000 euro maar, dan maken we zelf wel een feestje. We vragen of we de schouwburg, de 25-jarige topper van de stad, een dagje mogen gebruiken. Ergens eind augustus, na de vakanties en vlak voor het theaterseizoen weer begint. Vrijwilligers maken mooie, internationale hapjes en gaan rond met sapjes en drankjes. Amateurs treden op: muziek, toneel, gedichten en sketches uit het leven van een vrijwilliger gegrepen. En college en raad sturen we met de vrijwillige huisbezoekers op pad: huis aan huis aanbellen om mensen die nog geen vrijwilligerswerk doen, hiertoe aan te zetten en uit te nodigen voor het feestje in de schouwburg. Daar gaan we onder meer speeddaten. Alle aspirant-vrijwilligers gaan elke vijf minuten praten met een andere vrijwilliger van een of andere organisatie. Wedden dat we een leuke dag krijgen en veel nieuwe vrijwilligers? Want daar zitten we om te springen en een beetje geld erbij graag. Investeren in vrijwilligers: Goudvoorelkaar en goud voor de stad.