Gouda – Sinds haar zesde is ze al fanatiek bezig in de vechtsport. Gouwenaar Robin van Wezel (13) traint bij Karateschool Fightin’ Nabil in Amsterdam en Budo Top Nederland in Gouda. Begin oktober nam ze namens Nederland deel aan de Wereld Kampioenschappen WIKF Karate op Curaçao en won hier goud individueel in de klasse U14  – 45kg en brons met landenteams open klasse. Sportverslaggever Robbert Duijnstee sprak met haar.

Waarom karate?
“Toen ik zes jaar was, deed ik mee met een proefles karate. Toen was ik al verkocht, ik vond het meteen leuk. Wat het zo leuk maakt, is dat je slim moet nadenkenen over je -techniek. Daarnaast is het goed voor je -zelfvertrouwen.”

Zag je zelf al snel dat je talent had?
“Dat durf ik niet te zeggen, ik blijf bescheiden. Maar ik merk wel dat ik gezien mijn prijzen en de prestaties die ik heb geleverd, het niveau aan kan en alleen maar door blijf groeien. Dat wil ik ook vasthouden.”

Waar ben je het meest trots op?
“Dat zijn meerdere -momenten, maar dan toch de gouden -medaille tijdens het WK -Karate op Curaçao. Dat was een hele -belevenis. Ik merkte dat ik erg -zenuwachtig was voor de -wedstrijd. Maar wanneer de -wedstrijd eenmaal begint dan is dat helemaal weg, ik ben dan helemaal gefocust.”

Is het soms zwaar?
“Af en toe wel. Soms sta ik tegenover tegenstanders die een kop groter zijn. Maar daar leer ik alleen maar van, mijn techniek verbetert dan ook.”

Heb je voorbeelden van mensen tegen wie je op kijkt?
“Ja, ik vind Tanya Izelaar heel goed. Haar techniek, en dan -vooral haar traptechniek -bewonder ik heel erg. Daarnaast was ik denk ik nooit zo ver -gekomen zonder mijn vader. Hij is er altijd voor mij en is mijn steun en toeverlaat. En mijn grootste fan durf ik wel te zeggen.”

Wat is je doel/droom?
“Mijn droom is uiteraard goud te winnen op de Olympische Spelen. In 2020 wordt karate voor het eerst geïntroduceerd op de -Olympische Spelen. Maar ik blijf altijd realistisch. Dat is voor later. Voor nu gaat school voor, ik zit nu in twee atheneum, en wil eerst mijn school afronden, en dan zie ik wel verder. Ik blijf doortrainen en beter worden, en wie weet sta ik over zeven jaar tijdens de Olympische Spelen in Parijs wel met goud in mijn handen. Zeg nooit nooit.”

Foto’s: Meijboom Fotografie