Weekblad deGouda Archief

Papieren Tijgers deel 15

Gouda – Johan Weeber die tot voor kort in de Goudse gemeenteraad zat voor Gouda Positief baseerde zijn boek op ware gebeurtenissen tussen 2010 en 2018. “Uit respect voor sommige politici zijn bepaalde zaken in dit boek verzonnen. Uit respect voor de kiezers is al het overige zo waarheidsgetrouw mogelijk opgeschreven.” Het boek verschijnt als feuilleton in deGouda Digitaal.

15. Feed Your Animals

Alle 35 raadsleden waaronder ik -zitten in twee cirkels in de raadszaal. In de -binnenste cirkel zitten de -fractievoorzitters en voor de grote partijen ook nog de -nummer twee. In de buitenste cirkel zitten de -ander raads-leden, sommigen noemen ze de -‘backbenchers’. Achter mij zitten dus John en Marjorie. Rechts naast mij zit Bart Dreize van Stolz, met daarachter zijn twee -secondanten. Het publiek op de tribune kijkt tegen -ruggen en enkele zijkanten van raadsleden aan. Het kan alleen via beeldschermen direct zicht krijgen op degene die spreekt. Vrijwel alle raadsleden zitten gebogen over hun iPad of telefoon, het echte debat speelt zich voor hen immers af op twitter of erger nog, in -besloten whatsapp-groepen. Maar er is ook een aantal raadsleden dat spelletjes speelt -tijdens de raad. Ik zie vanuit mijn oog-hoeken dat Bart Dreize een pop-up op zijn scherm krijgt met de tekst ‘Feed Your -Animals!!’ Met twee klikken zit ie in een soort digitale boerderij en sleept ie met zijn duim bloemkolen naar de varkens, gras naar de koeien en brokken naar de paarden.

Ondertussen stuntelt Harry van den -Zakken, wethouder namens de -Liberalen, verder met zijn toelichting op de -financiën van de gemeente. Ik heb hem een paar -kritische vragen gesteld. Na elke vraag -vanuit de oppositie (de rest stelt geen v-ragen) moet er geschorst worden voor overleg met zijn ambtenaren. -Vervolgens neemt Van de Zakken dan weer het woord, leest letterlijk het antwoord van de -ambtenaar voor, waardoor het net lijkt alsof ie er zelf niets van begrijpt. Wat waarschijnlijk ook zo is. Ondanks de schuld-positie van de gemeente van meer dan
300 mln, wil men deze coalitieperiode weer tientallen miljoenen gaan uitgeven. Er moet bijvoorbeeld een nieuw -zwembad komen. De drie huidige zwembaden in de wijken worden gesloten, waardoor -bewoners van deze wijken straks een eind moeten rijden. Er moet -geïnvesteerd -worden in een parkeergarage in de -Spoorzone omdat particuliere investeerders dit niet zien zitten. Op een vraag van mij of bekend is waarom externe investeerders deze garage niet zien zitten, en of wij het als gemeente dan wel moeten doen, komt geen antwoord.

Burgemeester Koorneef zit voor en is klaar om vragen vanuit de oppositie af te -hameren zodra hij vind dat ze ‘buiten de orde’  zijn. En dat is al snel. Van Olphen van de Socialisten, een eeuwige eenpitter in de oppositie, links naast me gezeten fluistert me toe: “Goh, ik ben blij dat jullie nu in de raad zitten. De vorige periode was het al helemaal het not done om kritische vragen te stellen.”

In een wat langere schorsing van de -vergadering kruipen we als fractie -bijelkaar in zijkamertje. “Dit is toch -verschrikkelijk!”, zegt John, “de gehele -Onroerende Zaak Belasting in Solingen gaat op aan rente en niemand vindt die schuldpositie een probleem. We moeten aan de noodrem trekken, iets verzinnen waardoor dit stopt. Ik stel voor dat we een extra raadsvergadering gaan beleggen over de financiën, en dan de accountant en andere deskundigen hun advies gaan vragen, want met deze wethouder en een spelletjes spelende raad komen we geen steek verder”.
“Goed idee John”, zeg ik, “ik ga een -agenderingsverzoek doen bij de voorzitter van het Presidium, de agendacommissie.”
“Wie is die voorzitter?”, vraagt Willem. Ik zeg: “Wat denk je, de burgemeester zelf natuurlijk, die bepaalt alle agenda’s hier, maar ik ga erop aandringen. Ik ga ook nog wel even wat andere partijen polsen.”

En zo stap ik na afloop van de vergadering op Koorneef en Blubber, de griffier af, die in een zijkamertje bij elkaar zitten met wat stukken voor zich. Koorneef kijkt verstoord op als hij mij binnen ziet komen.
“Burgemeester, namens onze fractie en die van Stolz, Solingen Vooruit en de -Socialisten wil ik een extra vergadering aanvragen over de financiën van onze gemeente. Wij maken ons ernstige zorgen over de toekomst en willen deskundig advies inroepen.” Koorneef kijkt me strak, bijna agressief, aan en zegt: “En wat wil je daar nou mee bereik’n man? Een extra vergadering… De standpunten staan toch al vast, dus dat is alleen maar voor jullie bühne, daar werk ik niet aan mee. Zijn we ook wéér een avond van huis. Bovendien, het is al bijna reces, we hebben nog -genoeg andere dingen op de agenda.” Mevrouw Bea Blubber, als griffier nota bene in dienst van de raad, knikt ijverig met de -burgemeester mee.
“Maar burgemeester, onze inwoners -hebben toch recht om…” probeer ik nog, maar Koorneef en Blubber zitten alweer -gebogen over de stukken. Teleurgesteld druip ik af naar de fractie, die me met -ingehouden woede aanhoort…

 

Door Johan Weeber

Related Articles