Weekblad deGouda Archief

Papieren Tijgers 80. Bloeddorst

Johan Weeber die tot voor kort in de Goudse gemeenteraad zat voor Gouda Positief baseerde zijn boek op ware gebeurtenissen tussen 2010 en 2018. “Uit respect voor sommige politici zijn bepaalde zaken in dit boek verzonnen. Uit respect voor de kiezers is al het overige zo waarheidsgetrouw mogelijk opgeschreven.” 
Het boek verschijnt als feuilleton in deGouda Digitaal
.

80. Bloeddorst

De zenuwen gieren vanavond bij veel Solingse politici door de keel. Er is een ingelaste raadsvergadering belegd over de politieke situatie. Het is warm en benauwd in de raadszaal, de peperdure doch duurzame klimaatinstallatie draait overuren. Er is overdag tot op het laatste moment koortsachtig overleg geweest met de Liberalen. Maar de coalitie tast in het duister wat zij nu echt gaan doen. Steunen ze de coalitie zoals ze dat de afgelopen twee jaren hebben gedaan? Of steunen ze de oppositie, waardoor een motie van wantrouwen het zou kunnen halen en alle wethouders naar huis kunnen? De fractievoorzitters van de coalitie hebben vandaag zonder uitzondering zenuwachtig getelefoneerd met Ronnie Verkoel, de voorman van de Liberalen. Ronnie heeft ze op zijn bekende cryptische wijze te woord gestaan waardoor de verwarring compleet is. Tegen mij zegt Ronnie: “Je moet je in dit soort zaken altijd afvragen Joop, waaróm je iets wel of niet doet. En ik denk er aan om in dit geval eerder iets niet te steunen dan iets wél te steunen.” Als ik hem vraag om deze fraaie formule toe te passen op een eventuele motie van wantrouwen, begint hij te lachen en zegt: ”Dat heb ik toch net gedaan?” Ontwijken van het antwoord, die gaan dus die motie steunen, denk ik als ik ophang. Ik bel John en zeg er ernstig rekening mee te houden dat de Liberalen hun eigen college gaan wegstemmen. John denkt dat ook, maar de andere wethouders hebben de cryptische woorden van Ronnie in hun voordeel uitgelegd.

Deze avond is het “Moment of Fame” voor Leo Prins van Christ! en Karel Koning van Solingen Vooruit. Zij vuren een spervuur van vragen af op Tierie van Vlijmen. Omdat Tierie van de grootste partij is, is hij aangewezen als woordvoerder namens de coalitie. De oppositie wil dat Tierie diep door het stof gaat voor het gevoerde beleid van de afgelopen periode. De arrogante houding ten opzichte van het volk, en de oppositie in de gemeenteraad. Maar Tierie gaat natuurlijk niet door het stof. Inhoudelijk heeft hij volledig gelijk als hij de wapenfeiten van de coalitie opsomt. Geen speld tussen te krijgen. Maar op gevoelsniveau speelt zich een andere strijd af. Voor het publiek zit daar een arrogante regent zich te verdedigen tegen het boze volk, dat vertegenwoordigd wordt door de oppositie. En onze eigen partij SSS, jarenlang toonaangevend in de oppositie, zit opeens aan de bestuurderskant van de tafel. Volgens sommigen de verkeerde kant. Ik zit deze vergadering naast Leo Prins, en kan daardoor meekijken op zijn scherm.  Ik kan zijn spreektekst zien. De oppositie beweert dat ze het indienen van een motie van wantrouwen willen laten afhangen van de reactie van de coalitie. Maar ik zie op een gegeven moment een stuk tekst op Leo’s scherm, dat hij pas veel later uitspreekt, alles is dus van tevoren al bekonkeld: ”Leden van de raad, we hebben goed geluisterd naar de coalitie. Maar wat zij hebben aangedragen ter verbetering geeft ons onvoldoende vertrouwen. Wij steunen daarom de motie van wantrouwen van de heer Koning.” Dan vraagt Ronnie van de Liberalen het woord en vraagt via de burgemeester zijn wethouder Lara naar het katheder. Die kondigt in één zin aan dat ze zal aftreden gezien het feit dat de Liberalen, haar partijgenoten, uit de coalitie zijn gestapt.  De whatsapp groep van de coalitie ontploft: “Foute boel, Liberalen kunnen nu motie VW steunen, schorsen !!!!” appt Romero. Marian van de SDAP vraagt de schorsing aan en even later zitten alle fractievoorzitters en de burgemeester Schumacher in een zijzaaltje. Ik zie gespannen gezichten en ik ruik zweet. Leo en Karel zitten naast elkaar. Strakke kaken, kin omhoog, de ogen licht toegeknepen. Schumacher neemt het woord: ”Ja, mensen, dit is wel even heel spannend, want er ligt nu een motie van wantrouwen, die alle wethouders naar huis wil sturen, en ik wil graag dat we daar toch even heel goed over nadenken voordat we die in stemming..….” Karel Koning onderbreekt hem en zegt: ”Met alle respect burgemeester, maar dit is politiek, u kunt zich daar niet in mengen. Het is een gepasseerd station, er tekent zich een meerderheid af, dat kunt u niet tegenhouden.” Schumacher kondigt op dramatische toon aan dat hij dan ruggenspraak wil houden met de Kommissar der Köningin, de heer Jan Smidse, pakt zijn telefoon en verlaat de ruimte. Karel zit voorovergebogen over de tafel en heeft, net als Leo Prins, een opvallende gloed in zijn ogen die ik nog niet eerder heb gezien. “Bloeddorst”, fluistert Marian naast me in, die het ook ziet en meteen het woord neemt: ”Hebben jullie je raadsleden wel het eerlijke verhaal verteld, hè? Dat alle wethouders per direct hun spullen moeten oppakken hè, en vertrekken? Ik sprak er net in de wandelgangen een paar van jullie hè, die denken dat de wethouders gewoon aan kunnen blijven tot er een nieuw college zit, maar dat kan helemaal niet hè? Deze motie stort de stad in een grote bestuurscrisis. Dit kan zo echt niet hè. Dit is onverantwoord bestuurlijk gedrag”. Leo en Karel zitten onrustig op hun stoelen te schuiven. Schumacher is weer terug, na zijn telefoontje en zegt:” Der Kommissar is onderweg, ik wil samen met hem kijken wat er hier nog aan te redden is, want het aannemen van deze motie betekent een geweldige crisis voor de stad.” Leo en Karel buigen nog verder naar voren en Leo zegt fel: ”U kunt uitnodigen wie u wilt maar het zal ons standpunt niet wijzigen. Belt u die Kommisar maar af.” En dan stelt Schumacher de vraag die hij niet had moeten stellen: ”Wie is er nog meer voor dat afbellen?” Marian en ik kijken elkaar verbijsterd aan. Natuurlijk gaan er zeven van de dertien handen van de fractievoorzitters de lucht in, de voorstanders van de motie. Die wordt een kwartier later met 18 voor en 17 stemmen tegen in de raad aangenomen. De chaos is compleet.  

Door Johan Weeber

Related Articles