We hebben nog ruim een half jaarom de ontvangst van 500 asiel-zoekers voor te bereiden. Het isbest een kunst om tot een goedematch te komen. Stel je eens voor:enkele duizenden vluchtelingenzitten op veldbedjes in de eersteopvang. En uit die duizendenmoeten er 500 gekozen worden voor Gouda. Velen hebben, dank-zij de kaas, wel eens over Goudagehoord. Dat daar ook een stadbij hoort, weten er al veel minder. Welke asielzoekers zouden graagnaar een stad willen en welkeliever naar een rustige platte-landsgemeente in bijvoorbeeldFriesland of Zeeuw-Vlaanderen?En Gouda is weliswaar een stad,maar toch weer heel anders daneen echt grote stad als Rotter-dam of Amsterdam. Je gunt deasielzoekers eerst een rustperiodeom een beetje bij te komen vanalles wat ze meegemaakt hebben.Maar ook gun je ze dat ze zo snelmogelijk een positieve bijdragekunnen leveren aan hun nieuwegastland.Dat geeft afleiding maar ook eengevoel van eigenwaarde wat nueenmaal voor ieder mens brood-nodig is. Laten we een verlang-lijstje opstellen. Er zijn inter-nationale bedrijven in Gouda,die zitten te springen om hoog-opgeleide technische medewer-kers. Dat soort opleidingen zijn erniet meer in Nederland. Maar die vaklui zitten misschien wel tussende vluchtelingen. En schrijversen denkers. Mensen als de schrij- ver Kader Abdolah, die vanwegepolitieke activiteiten Iran moestontvluchten. Hij heeft prachtigbeschreven hoe hij Nederlandsleerde met boekjes van AnnieM.G. Schmidt. En kinderen,laten we veel kinderen selecteren.Misschien dat er dan ook minderscholen dicht moeten. Dit vraagteen stadsbrede discussie: welkeasielzoekers kunnen Gouda watgeluk brengen. Wie past bij onsen kan ons aanvullen?