Column – Toen ik ermee begon was ik van plan om in deze column niet al teveel over lokale politiek te schrijven. Maar dat valt me nog niet mee. Er gebeuren momenteel zulke vreemde dingen, dat ik me wel genoodzaakt voel om erover te schrijven. Neem de afgelopen Algemene Beschouwingen waarin Harold Hooglander van de SGP een onverwacht kritisch betoog hield. Hoewel ik het goed kan vinden met de SGP-ers in de raad, heb ik nooit zoveel met hun partij gehad. Sommige denkbeelden lijken immers regelrecht uit de vijftiger jaren te stammen. Maar gezagsgetrouw en consequent is de SGP wel. Als de SGP dus kritisch is op het bestuur, dan is er wel écht iets aan de hand. Iedereen in de raad spitste dus de oren toen Hooglander aangaf teleurgesteld te zijn dat in een achterkamertje op dinsdag alle besluiten al door de coalitie worden genomen. En dat de woensdag raadsdag dus eigenlijk maar voor de vorm is. Dat raadsleden geacht worden hun wethouders kritisch te controleren. En niet omgekeerd zoals deze periode het geval is, blind de mening van hun wethouders volgen. Dat er daardoor geen inhoudelijk debat plaatsvindt.

Dat dit schadelijk is voor het politieke proces in Gouda. En zo ging hij nog even door. Ik zag de fractievoorzitters van de grootste coalitiepartijen bleek naar de interruptiemicrofoon snellen. Evert Bobeldijk van D66 vroeg stamelend of dit nieuw was voor de SGP, of dit niet altijd al het geval was geweest in Gouda. En christelijke broeder Theo Krins van de CU koos de aanval op zijn collega door te vragen of de SGP dan ook afstand nam van de periode 2016-2018 waarin ze in de coalitie zaten en dit dus ook meegemaakt moesten hebben. Hooglander gaf ontwapenend aan dat ie zich toen ook al zeer ongemakkelijk had gevoeld bij het gebrek aan dualisme. De  interrumpeerders dropen af. 

Tegen zoveel oprechtheid waren ze niet bestand. Later in de vergadering stemde de SGP ook nog eens tegen de begroting. Samen met de voltallige oppositie. Nog nooit vertoond. Dat is de prijs van het achterkamertje. Ik blijf hopen dat deze coalitie de prijs van zowel het achterkamertje als de lasten voor de burgers te hoog vindt oplopen. En een volgende keer sámen met de oppositie een gedragen begroting opstelt. 

Johan Weeber