Onlangs kreeg ik het droeve bericht dat mijn granny in Ghana overleden is. Vanaf het begin heb ik steun gegeven aan het project: Adopt your own granny. Mijn eigen oma’s zijn al lang geleden overleden en nu kon ik er met een kleine maandelijkse bijdrage voor zorgen dat mijn adoptiegrootmoeder elke dag een warme maaltijd kreeg. AOW hebben ze niet in Ghana dus oude mensen zijn ­geheel aangewezen op de zorg door hun kinderen, maar die zijn er niet altijd. Mijn zus was ook meteen enthousiast toen ik haar over het project vertelde. Een paar dagen later belde ze me weer en zei: Geef mij maar twee granny’s, ik heb ook altijd twee oma’s gehad. Die van haar zijn nu ook overleden. En het trieste is, dat er geen nieuwe granny voor in de plaats is gekomen. Er staan geen mensen meer op de wachtlijst, het project sterft letterlijk en figuurlijk langzaam uit. Maar gelukkig is nu de kraamkliniek in Elmina geopend, waar Marianka Peters zo keihard aan gewerkt heeft. Over 67,5 jaar en mogelijk nog wat maanden zijn de eerste baby’s die daar nu geboren worden ­gepensioneerd. En misschien is er in die tijd weer een beetje inter­nationale solidariteit. De gemeente Gouda heeft de band met de stad Elmina in Ghana doorgeknipt. Op verzoek en op kosten van de VNG heeft Gouda onder meer een bijdrage geleverd aan het afvalprobleem en aan het opzetten van een systeem om lokale belastingen te heffen. De afvalberg is afgegraven en dat heeft geleid tot een halvering van de kindersterfte doordat er veel minder verontreiniging in het drinkwater zat. En er is een fabriek gekomen om plastic afval te recyclen. De fractievoorzitters van de gemeenteraad hebben een bezoek gebracht en waren erg ­enthousiast. Helaas van korte duur, de beloofde tien jaar steun is niet gehaald. Het eigen belang staat nu voorop. Ik ga op zoek naar een nieuw goed doel om te steunen. Misschien wel weer ­buiten Gouda, Nederland en Europa.