Mijmerend op de fiets over de vraag waarover ik zal gaan schrijven, passeer ik de koe op de Potterspoort. Een gevoel van heimwee overvalt me. Straks is de koe hier niet meer. Gelukkig heb ik net een bekertje met legostenen gekregen, om zelf een koe te maken. Wat een leuk initiatief was dat toch om op deze plek zo’n grote koe te plaatsen. En wat fijn dat het een kunstwerk was. Koeien horen in de wei en niet in de stad. Wat een dwaas plan is het van het bestuur van de kaasmarkt om de komende zomer levende koeien op de kaasmarkt te zetten. En dat allemaal om toeristen te trekken. Het lijkt me veel leuker als de toeristen zelf koeien kunnen bouwen op de Markt. Laten we grote zwarte en witte legostenen maken van het plastic afval dat de grachten vervuilt en het leefmilieu van de dieren verpest. Heerlijk voor de kinderen om daar kastelen en kalfjes van te maken en er zelf omheen te dartelen. Als aandenken kunnen ze dan een bakje kleine steentjes kopen en meenemen. En na het bezoek aan de kaasmarkt bieden we de gasten een fietstocht aan door het Groene Hart rondom Gouda. Een bezoekje aan een echte kaasboerderij met koeien in de wei. Een tocht langs de Heemtuin aan de Bloemendaalseweg en langs de zorgboerderij die daar staat. Voor de mensen die niet kunnen fietsen bieden we fietstaxi’s aan of waterfietsen. Zo duurt het bezoek aan Gouda een stuk langer dan alleen het consumptieve vermaak van kijken naar een paar koeien die gestrest op de Markt staan te wachten tot het voorbij is. Sensation op de fiets door het Groene Hart, daar valt thuis in China veel over te vertellen en dat werkt aanstekelijk.