Monumentenzorg
— 23-10-2018Gouda – Vorige maand berichtte ik hier over de moeizame wijze waarop in ons land nieuwe woningen tot stand komen. De doorlooptijd van eerste plan tot bouw ligt op zo’n zeven jaar. Dit wordt vaak veroorzaakt door NIMBY (Not in My Backyard) gedrag van omwonenden. Ook ontwikkelaren pakken het niet altijd handig aan. Enkele dagen later bleek maar weer eens dat dit ook in Gouda speelt. Bewoners rondom de instortende Turfmarktkerk hebben namelijk de Jackpot gewonnen. Het resultaat van een vreemde ontwikkelwijze van de eigenaar in combinatie met tegenstribbelende buren. In een recent bestemmingsplan is woningbouw tot de hoogte van de kerk toe gestaan, maar dit gaat nu gewijzigd worden. Deze wijziging kan de gemeente, dus ons allen, veel geld kosten doordat de eigenaar straks een schadeclaim kan indienen. De bewoners rondom de kerk zijn uiteraard blij. Starters die hun zinnen op een appartement hier hadden gezet zijn echter terug bij af. Ook blijkt uit dit geval dat, als een monument niet gebruikt wordt, verval op de loer ligt. Daarom zou je applaus verwachten bij elk gebruik, of elke investering die leegstand of verval voorkomt. Echter, met de regelmaat van de klok duiken er klachten op van zelfverklaarde deskundigen. Een eerste voorbeeld is het Stadhuis op de Markt, dat verhuurd is aan een commerciële organisatie die er bruiloften en partijen organiseert. Een gruwel in de ogen van sommigen, want stel je voor dat er iets kapot gaat… Een ander voorbeeld is de oude toren van de Plazuid in de Raambuurt. Hier is een mooie Bed&Breakfast gerealiseerd. De toren stond op instorten, dus dat zal degene die het gekocht heeft een lieve som geld gekost hebben. En waar valt het Platform Binnenstad over? Dat er een klein balkon aan de toren is bevestigd dat er vroeger niet zat… Het laatste voorbeeld gaat over de nieuwe Rituals winkel op de Kleiweg. Na jaren leegstand zijn kosten nog moeite gespaard om hier weer een prachtige winkel van te maken. En waar heeft een bekende goudse historicus grote moeite mee? Dat de zijdeur van het pand tot hoofdentree is verworden… Ik roep alle klagers op om in dit soort gevallen, in plaats van kritiek te uiten, zelf een keer fl ink op risico te gaan investeren om een monument van de ondergang te redden. Wellicht schept dat begrip.
Johan Weeber