De Papieren Tijgers zijn weer terug van weggeweest. Na een korte vakantie periode pakken de tijgers de draad op vanaf hoofdstuk 55. Johan Weeber die tot voor kort in de Goudse gemeenteraad zat voor Gouda Positief baseerde zijn boek op ware gebeurtenissen tussen 2010 en 2018. “Uit respect voor sommige politici zijn bepaalde zaken in dit boek verzonnen. Uit respect voor de kiezers is al het overige zo waarheidsgetrouw mogelijk opgeschreven.” Het boek verschijnt als feuilleton in deGouda Digitaal.

59. De Breuk

De volgende avond komen we weer bij elkaar, deze keer op mijn kantoortje. Detta baalt stevig, want we zouden eindelijk eens een keer naar de film. We hebben een heftig gesprek. Het gesprek met de besturen daarna is ook al verre van prettig. Sjors heeft een verslag gemaakt, dat hij die avond laat meteen verspreid aan alle aanwezigen. Ik lig al naast Detta in bed als mijn ipad “plingt” door een binnenkomende mail. Ik adem onregelmatig als ik de mail lees. “Wat is er nu weer?” vraag Detta met een mengeling van bezorgdheid en irritatie. Om haar een beetje een idee te geven wat er speelt, lees ik een stuk voor:

“De besturen van Solingen Slijp Scherp (SSS) en Solingen Vooruit (SV) spreken langdurig over deze zaak. Het bestuur van SSS heeft het er duidelijk moeilijk mee. Met name ook het feit dat SV duidelijk geen vertrouwen heeft in John Vroegop en hem zonder duidelijke reden heeft laten screenen. Het is SV bekend dat ook de gemeente de kandidaten laat screenen, maar SV is het er niet mee eens dat, als John Vroegop door de gemeentelijke screening zou komen, hij ook wethouder zou kunnen worden. De redenen hiervoor blijven onduidelijk, behalve dan dat Karel Koning wethouder moet worden volgens het bestuur van SV. Sjoukje Kuppers geeft aan dit onbegrijpelijk en onprofessioneel te vinden.

Tot slot meldt SV ook nog dat Karel Koning zich, (naast John Vroegop)  aan zal melden als kandidaat. Hij zal het dan aan laten komen op een stemming in de Raad. SV zou zelfs een persbericht  hebben klaarliggen. SSS is hierover verbijsterd. […..]Joop de Wever geeft aan dat dit pijnlijk voor Karel zou zijn, gezien de meerderheidscoalitie, en stemverhouding binnen SSS/SV, hij zal weggestemd worden. Karel Koning zou zichzelf en onze partijen alleen maar schade toebrengen. Sjoukje Kuppers spreekt haar teleurstelling nog uit dat Karel Koning en/of het SV bestuur kennelijk hun persoonlijke belangen veel zwaarder laten wegen dan die van de partij of de stad.

Het SSS bestuur geeft aan dat dit ook de doodsteek zou betekenen voor de de fusie, hetgeen automatisch betekent dat beide partijen afzonderlijk verdergaan. De teleurstelling hierover zal niet alleen bij beide partijen hard aankomen, maar ook onze kiezers zullen er weinig van begrijpen. Publicitair gaan we veel schade leiden als dit zou gebeuren. Het is zelfs mogelijk dat de coalitie dan zonder ons door zal gaan. Er is dus duidelijk een groot probleem.”

“Pfff,” zegt Detta terwijl ze een gaap onderdrukt,” kunnen dingen nou nooit eens op een normale manier gaan in die politiek? Man man, wat een ellende, ik zou dit er echt niet allemaal voor over hebben hoor, al dit gedoe.” “Tja, je hebt wel gelijk, ik was ook liever naar de film gegaan.” zeg ik. Detta knipt het licht uit en we draaien ons op onze zij om te gaan slapen. Maar ik kan de slaap maar moeilijk vatten. Hoe is het nou toch mogelijk dat iemand zo graag wethouder wil worden dat ie al deze dingen uit de kast haalt, vraag ik me af. Of zit het SV bestuur hierachter? Die ruiken na decennialang oppositie eindelijk hun kans om een wethouder te leveren.  Wellicht begrijp ik het niet omdat ikzelf nooit de ambitie heb gehad om wethouder te worden. Ik heb het geduld niet voor zo’n functie in een ambtelijke omgeving waarin je omzichtig moet duwen, pikeren en masseren. Het verdient ook nog niet eens heel geweldig. Ikzelf blijf oneindig veel liever raadslid en fractievoorzitter naast mijn andere bezigheden.

De volgende ochtend loop ik met een slaperig hoofd naar de winkel beneden. Ik heb uiteindelijk toch nog een paar uur geslapen. Een bundel met het Solings Dagblad ligt bij de winkeldeur, voor de losse verkoop.  De kop op de voorpagina trekt mijn aandacht: “Breuk Solingen Vooruit en Solingen Slijp Scherp” Ik trek een krant uit de bundel en ik lees een waarschijnlijk letterlijk overgenomen persbericht:

“De leden van Solingen Vooruit (SV) hebben besloten de fusiebesprekingen met SSS, die tijdelijk waren opgeschort vanwege de gang van zaken rond de coalitieonderhandelingen, niet verder voort te zetten en de samenwerking met genoemde fractie met onmiddellijke ingang te beëindigen. Reden van dit besluit is de gang van zaken binnen en buiten de fractie- en bestuursvergaderingen tijdens de vorming van coalities. Het eigenzinnig optreden van enkele leden van SSS en het ontkennen en niet nakomen van afspraken, welke in het bijzijn van onze leden zijn gemaakt, wordt door ons hoog opgenomen. Daar komt bij dat recent tijdens een gesprek met ons bestuur de fractievoorzitter van SSS, Joop de Wever, heeft ‘gedreigd’ de fusie niet door te laten gaan wanneer Karel Koning (SV) zich kandidaat stelt voor de functie van wethouder.

Vanwege het ‘buitensluiten’ cq. negeren van de inbreng van SV tijdens bestuur- en fractievergaderingen en het ‘dreigement’ van de fractievoorzitter hebben wij moeten constateren dat er een onherstelbare vertrouwensbreuk is ontstaan. Op grond daarvan is er onvoldoende basis om verder te gaan met het proces van fusie van de twee partijen. Het vertrouwen dat wij de laatste twee jaar zo zorgvuldig hadden opgebouwd is door het optreden van enkele personen binnen SSS volledig verloren gegaan.”

Ik ga op de deurmat zitten met mijn rug tegen de winkeldeur. De eerste klanten verwacht ik pas over een uur. Ik ben moe en verbijsterd. Ik probeer te berekenen hoeveel tijd ik gestoken heb in de relatie met SV en Karel Koning in het bijzonder. Met uiteindelijk deze breuk en een leugenachtige sneer in mijn richting als resultaat. Minutenlang blijf ik zitten. Ik overdenk wat ik anders had kunnen of moeten doen. Misschien had ik beter moeten luisteren naar Gertrud, onze fractiesecretaris, die nooit geloofd heeft in de samenwerking met die “verzuurde oude mensen” van SV. Ik sta op en ga maar vakken vullen in de winkel.

Door Johan Weeber