Papieren Tijgers. 72 Jihad
— 18-01-2020Johan Weeber die tot voor kort in de Goudse gemeenteraad zat voor Gouda Positief baseerde zijn boek op ware gebeurtenissen tussen 2010 en 2018. “Uit respect voor sommige politici zijn bepaalde zaken in dit boek verzonnen. Uit respect voor de kiezers is al het overige zo waarheidsgetrouw mogelijk opgeschreven.”
Het boek verschijnt als feuilleton in deGouda Digitaal.
72. Jihad
Ik zit achter mijn computer in het kantoortje om het internet af te grazen naar lokaal nieuws. De laatste tijd wordt dat steeds belangrijker, de gedrukte media zijn op hun retour. Mijn kinderen lezen al helemaal geen krant meer maar slagen er toch altijd in me te verbazen met wat ze weten over wat er in de wereld aan de hand is. Ik stuit op een artikel op een bekende, veelgelezen internetkrant met als kop: “Islamitische Jihad tegen ons land zal starten vanuit kazerne in Solingen.” Met daaronder een scherm vullende foto van de VLB kazerne met daarboven een paddenstoelwolk alsof er een atoombom is ontploft. Eronder worden diverse tegenstanders van de herontwikkeling geciteerd. Ene Sacrata Osterfrau van bewonersvereniging Solingen Noord zoals het Hoort, een kleine, gedrongen vrouw van Aziatische afkomst die niet op haar mondje gevallen is: “Moslims kunnen niet fietsen, heeft u wel eens gezien dat ze dat kunnen? Ik niet. Het gaat ons erom dat er duizenden moslims in dat gebouw gaan samenkomen. En die komen allemaal met de auto. Daar zijn de straten in onze wijk gewoon niet op berekend.” Er wordt een gepensioneerde generaal aan het woord gelaten, die zeker weet dat onder de kazerne een geheim gangenstelsel ligt waar je beter geen moslims kunt toelaten, want het is een geweldige plek om wapens en bommen te verstoppen. De bomvrije bunker die bij de kazerne hoort geeft ook veel aanleiding tot geruchten. Dat zou een mooie plek zijn voor een Europees Islamitisch Hoofdkantoor. Eddie von Broecksack: ”We moeten deze heilige oorlog met alle mogelijke middelen voeren. Eerst gaan we als vereniging met volledige rechtsbevoegdheid het college ontslaan wegens misleiding en volstrekte intransparantie. Vervolgens nemen wij het roer over en gaan we desnoods met tanks onze wijk verdedigen.” Ik verslik me in mijn koffie. Mijn medewerker Hamza vraagt me wat er is. Ik laat hem het artikel lezen. Hij wordt asgrauw en zegt: “Wat een vijandigheid tegen een gelóóf notabene, verschrikkelijk. Ik weet niet hoe lang ik het nog volhou hier in Solingen als dit zo gaat polariseren.” Ik kan hem geen ongelijk geven. En heb ook geen oplossing voor de onbeheersbare sentimenten die loskomen nu ook de landelijke pers op de kazerne gedoken is.
De partijen in de oppositie spinnen dankbaar garen bij de onvrede in de wijk tegen dit plan. Bijna dagelijks zijn ze in de wijk te vinden om zieltjes te winnen. Vooral de christelijke partijen denken te kunnen scoren, omdat zij natuurlijk per definitie niet-islamitisch zijn. Maar op openlijke anti-islam gevoelens rust een taboe, zodat er in het openbaar andere argumenten gezocht worden om tegen het plan te kunnen zijn. Men spreekt over een enorme verkeersaantrekkende werking, slechte communicatie met bewoners, het plan zou in strijd zijn met eerdere afspraken, want er zou woningbouw komen. De financien zouden ook niet kloppen. Bij de christelijke partijen zijn ze vergeten dat hun eigen, vorige, wethouder zelf de bestemming gewijzigd heeft zodat een moskeevestiging mogelijk is geworden. De Liberalen zitten in een enorme spagaat. Zij zitten in de coalitie, die het plan voor een kleinere moskee en twee scholen steunt. Maar vooral Ronnie Verkoel, de liberale fractievoorzitter, die als militair in het Midden-Oosten is geweest, is mordicus tegen het plan omdat hij: ”…het nodige heeft meegemaakt met islamitische strijders, dat moeten we hier niet willen…”
De rest van de coalitie vindt dat het plan goed doordacht is, verkeerstechnisch en planologisch goed onderzocht en last but not least, op veel draagvlak kan rekenen onder de gebruikers. John heeft maandenlang gewerkt aan een werkbaar compromis, waarbij de moskee slechts een klein stuk van het enorme terrein gaat krijgen. Een tweetal bijzondere scholen, eentje voor kinderen met een lichamelijke en eentje voor kinderen met een geestelijke beperking, krijgt het overgrote deel. Na maandenlange gesprekken zijn de scholen en het moskeebestuur het eens over de invulling van het terrein. Sterker nog, ze zien de toegevoegde waarde van het bij elkaar gevestigd zijn op één terrein. De oppositie en Vereniging Solingen Noord zoals het Hoort blijven echter volhouden dat er sprake is van een megamoskee op het terrein. En dat er teveel moslims bij elkaar gaan komen op deze locatie, die men daar niet geschikt voor vindt. Wat hierbij niet echt helpt is dat de moskeebestuurders nogal vaag zijn over de bezoekersaantallen. Die worden steeds neerwaarts bijgesteld, wat tot veel achterdocht leidt bij omwonenden. Wat ook helemaal niet helpt is dat er een bewonersbijeenkomst wordt georganiseerd door het college, waar bewoners in gesprek kunnen met burgemeester en wethouders. De bijeenkomst wordt gehouden in een zaaltje in de kazerne. Dat heeft een bruin schrootjesplafond en een linoleum vloer. Voor de gelegenheid zijn er honderd donkergrijze klapstoeltjes neergezet, en een drietal microfoons. Het is er bedompt en warm, toch houden de meeste bewoners hun jassen aan. De gemoederen lopen hoog op tijdens deze bijeenkomst. John Vroegop is als wethouder financien deze keer mee ter ondersteuning van burgemeester Schumacher en wethouder De Tetter, die de bewonerscommunicatie voor hun rekening hebben genomen. Romero de Tetter wijst nog een keer fijntjes op het bestemmingsplan, dat “gewoon een moskee toestaat” en zegt in één adem dat er natuurlijk geluisterd gaat worden naar de wijk. Hoongelach klinkt, de woede is fysiek voelbaar, er wordt met stoelen geschoven, dodelijke blikken schieten naar voren. Er staan mensen op, er wordt gescholden, wat burgemeester Schumacher in het verkeerde keelgat schiet. Hij reageert fel op scheldende bewoners en blijft de gehele bijeenkomst zichtbaar boos. John probeert daarentegen een verzoenende toon aan te slaan. Nadat een hele batterij aan bewoners hun grieven heeft geuit zegt John: ”Mijn complimenten voor jullie prima inbreng vanuit de wijk, jullie zijn dus helemaal niet tegen die islamitische Marokkanen hier in Solingen zoals me verteld is, maar jullie willen gewoon graag meedenken met de plannen….” Zoveel ironie ontgaat de bewoners volledig. Nog maanden later moeten we aanhoren dat “die wethouder van SSS” een hele wijk heeft weggezet als racistisch.