Johan Weeber die tot voor kort in de Goudse gemeenteraad zat voor Gouda Positief baseerde zijn boek op ware gebeurtenissen tussen 2010 en 2018. “Uit respect voor sommige politici zijn bepaalde zaken in dit boek verzonnen. Uit respect voor de kiezers is al het overige zo waarheidsgetrouw mogelijk opgeschreven.” Het boek verschijnt als feuilleton in deGouda Digitaal.

20. Beste Collega’s

De andere fractievoorzitters steken soortgelijke ‘haatpreken’ af in onze richting. Die hebben ze duidelijk onderling afgestemd. De teneur is dat wij respectloos naar Koorneef zijn en een zaak willen laten onderzoeken, waarvan de andere fractievoorzitters op een reis naar Xai_Xai allang hebben geoordeeld dat er niets aan de hand is. Wij zouden de lokale bevolking van Xai-Xai discrimineren en de burgemeester chanteren met een brief. Dit laatste omdat we het gewaagd hebben hem een brief te sturen met het verzoek vóór een bepaalde datum te reageren en dat we anders stappen zullen gaan ondernemen. Als ondernemer krijg ik zo vaak dit soort brieven, overpeins ik. Betalen of leveren voor een bepaalde datum want anders…Kennelijk wordt zoiets in gemeenteland als chantage gezien. Er is letterlijk nog een lange weg te gaan in de afrekenbaarheid van onze politici… Een paar keer maak ik bezwaar bij voorzitter Vermouth wegens ‘onrespectvolle woordkeuze’ in onze richting, omdat deze zelf niet ingrijpt als dit gebeurt.

Eindelijk komt als laatste John aan het woord: “Beste collega’s, voorzitter, ik hoop dat de inquisitie nu eindelijk klaar is…” “Meneer Vroegop, wilt u de andere raadsleden met respect tegemoet treden”, eist nu onmiddellijk de voorzitter op hoge toon.

John gaat verder en begint te zeggen dat ie graag zeven kantjes tekst wil oplezen, namelijk onze zorgvuldig voorbereide schriftelijke reactie aan de burgemeester. Hoewel de andere raadsleden al meer dan een uur aan het woord zijn geweest, stuit dit op grote problemen bij de anderen. Er komt een spervuur van vragen aan de voorzitter of dit dan niet schriftelijk kan worden rondgedeeld en behandeld. Een truc om ons voor nu monddood te maken, zodat ze niet geconfronteerd hoeven te worden met onze kritiek. Gelukkig snapt voorzitter Vermouth dit wel, en er komt een compromis: John moet sneller spreken en skipt de eerste drie kantjes van zijn betoog. Dat is een algemene inleiding over integriteit zo weet ik, wel belangrijk voor de context maar daar luisteren de collega’s toch niet naar. “Met de aanschaf van uw huis in Xai-Xai zijn er voor ons diverse aanleidingen om een mogelijke integriteitsinbreuk te veronderstellen. Dat zijn de volgende vier.” Er ontstaat wederom rumoer in de zaal. “Voorzitter moet ik nog doorgaan?” vraagt John. “Jazeker, gaat u gewoon door”, zegt Vermouth. “Zou u dan willen ingrijpen als er een muppetshow komt…”, zegt John tot woede van de raad en hij vervolgt: “Goed wij hebben dus van meerdere personen vertrouwelijk informatie ontvangen die onze twijfel heeft versterkt. Wij kunnen u daarmee niet rechtstreeks confronteren omdat dit de positie van de betrokkenen kan schaden. Ook willen wij ons eigen oordeel daarop niet baseren. Maar wij denken wel dat het de noodzaak om alles uit te laten zoeken door een onafhankelijke derde wel degelijk versterkt. Bovendien hebben we de uitspraak van mr Oudewater, die aanwezig was bij de avond over integriteit, waarin u tot veler verrassing uw integriteitsprobleem ter tafel bracht. Mr Oudewater stelde toen dat “de jurisprudentie niet in uw voordeel spreekt”.

Hildegonda van Hoesten van de Groenen drukt op de interruptieknop. “Voorzitter, de heer Oudewater heeft op die avond juist ook gezegd dat het een storm in een glas water was, dus ik vind dat de heer Vroegop dit totaal uit zijn verband rukt.“

John zegt: “Dat mag u vinden, hij heeft wel degelijk verwezen naar de jurisprudentie. Voorzitter mag ik verdergaan?”

Maar het hek is van de dam, John’s woorden zijn te confronterend voor de raadsleden, sommigen zitten letterlijk met de vingers in de oren, zo zie ik. Mevrouw Husman van Christ! wil nu ook het woord, en ik ziet nog veel meer raadsleden de knop indrukken. “Voorzitter, kan de heer Vroegop mij dan vertellen hoevéél anonieme tips zij hebben gehad?” Op een toon alsof dat heel erg belangrijk is, maar het is de zoveelste afleidingsmanoeuvre.

William Heuvelaar van het CDU, momenteel burgemeester in een plaats vlak over de grens, vindt dat je geen onderzoek moet doen. Omdat je alleen al door de aankondiging van een onderzoek burgemeester Koorneef zou beschadigen. Instemmend gemompel en geknik, geroffel. Het standpunt wordt snel door de overgrote meerderheid van de raad overgenomen.

Er komt dus geen onderzoek, de zaak gaat in de doofpot. Maar niet voor lang. Een jaar later verschijnt er een nieuwe publicatie van mr Harm Wageningen op een gezaghebbende landelijke website. Dit leidt ertoe dat onder druk van de Kommisar der Königin onder wie Solingen valt, er uiteindelijk een forensisch onderzoek wordt gedaan. De uitkomst van ditonderzoek is dat de burgemeester zich weliswaar niet aantoonbaar verrijkt heeft, maar wel de schijn van belangenverstrengeling onvoldoende heeft gemeden. Hij gaat onder zware druk twee jaar eerder dan de bedoeling was met pensioen. Alle raadsleden blijven aan..

Door Johan Weeber