Toekomst Tijgers 43. Achtbaan
— 28-05-2021Dit feuilleton is een vervolg op de Papieren Tijgers met bijna waargebeurde belevenissen (2008-2018). Tijgers Toekomst beschrijft verzonnen gebeurtenissen tussen 2030 en 2040. Toch zou de toekomst er best eens zo uit kunnen gaan zien.
43 Achtbaan
Ik kan niet geloven wat Harry van Duinen mij zojuist heeft verteld. Harry, het excentrieke voormalige hoofd van de NCTE. Die behalve inlichtingenman ook nog een verwoed verzamelaar is van kerkzilver en andere religieuze attributen. Er wordt al heel lang gefluisterd dat hij daarmee een vermogen heeft opgebouwd. Een deel van dat vermogen heeft hij medio twintiger jaren gestoken in de door de gemeente Solingen onterecht gesloopte Turfmarktkirche, recht tegenover zijn huis. Jarenlang heeft hij geageerd tegen de manier waarop de gemeente de eigenaar, Chalid Recourt, behandelde. Door een gerechtelijke uitspraak in hun nadeel sneuvelden er uiteindelijk twee wethouders op dit dossier. Chalid was toen echter al blut geprocedeerd en had geen rooie cent meer. Toen kwam Harry als reddende engel en kocht de overblijfselen van de kerk van Chalid. Om deze te gaan ontwikkelen tot een toeristische attractie: De Ruïne van het Recht. De voormalige stadsdichter Pim Wafel had de kerk ooit zo genoemd in een hekeldicht die op de muur van de kerk was gespijkerd. Het plan was om alles wat mis was gegaan in de politiek in ons land op ludieke wijze uit te beelden. Toen Harry zijn attractie ging ontwikkelen, vergat hij op slag alle bezwaren die hij had tegen zwaar vrachtverkeer en hordes toeristen in de binnenstad. Grote delen van de ruïne werden per vrachtwagen afgevoerd en weer opgemetseld met nieuwe bakstenen zodat een aantal ruimten ontstond voor bezoekers. Daar bovenop werden de restanten van de ruïne teruggeplaatst om het een beetje echt te doen lijken. Maar het ergste vonden de omwonenden toch wel dat er een achtbaan met wagentjes door het complex werd aangelegd. Via deze achtbaan werden toeristen van de ene naar de andere ruimte vervoerd. Af en toen ging men een stukje steil door de buitenlucht, waardoor er een continu gegil op de voorheen zo stille Turfmarkt te horen was. Vreemd genoeg had het Regiem deze attractie in stand gelaten. Wellicht omdat ze vanaf hun satellieten dachten te zien dat deze al opgeblazen was. Harry is nu helemaal binnengelopen op deze attractie die € 2,- per bezoeker opbrengt en ervaart zogenaamd helemaal geen overlast. Deze Harry heeft mij zojuist verteld dat onze topmensen John en Romero een gesprek hebben gehad met Bidet en Jensen, de top van het Regiem. En dat ze gaan stoppen met het verzet en naar Argentinië emigreren met een nieuwe identiteit. Mijn hele wezen weigert om dat te geloven. Aan de andere kant, welke reden kan Harry hebben om dit te vertellen? Om mij te demotiveren voor het Verzet? Ik bedenk plotseling dat Harry de sleutel ook kan hebben afgepakt van een gevangen genomen of gedode John. Mijn hersenen razen als een dolle, maar ik kom geen steek verder. Ik vraag Harry: ”Wat is je boodschap, ik bedoel waarom vertel je me dit allemaal?” Het oude mannenhoofd van Harry krijgt even een vreemde grimas als hij zegt: ”Dat heb ik je toch al gezegd? John stuurt me om je dit te vertellen. Zonder verdere boodschap. Ik stap maar weer eens op, dan kun jij verder slapen.” Enigszins stram staat Harry op, en loopt met zijn karakteristieke licht naar voren gebogen houding naar de stalen deur van mijn slaapvertrek. Als Harry weg is, grijp ik als eerste naar mij cryptofoon. Ik bel het nummer van John. Er wordt niet opgenomen. Romero neemt wel op met een joviaal: ”Hé nachtbraker, ik dacht dat ik er eentje was, maar jij kunt er ook wat van.” Ik zeg dat ik hem dringend moet spreken. Niet over de cryptofoon maar in het echt. Zonder iemand erbij.
We spreken af in de vakantiewoning op het Polenpark. Ik rijd door een nachtelijk Solingen. Er is geen mens op straat. Meestal is het na 22:00 al uitgestorven op straat. Er is sowieso niets meer te doen op dat tijdstip. Restaurants en uitgaansgelegenheden zijn er bijna niet meer. De gewoonte om bij elkaar te eten of koffie te drinken is helemaal verdwenen sinds de coronacrisis. Mensen zijn somber, hebben elkaar niet veel meer te vertellen. Liever kijkt men ’s avonds series op internet, om het trieste leven overdag te vergeten. Ik nader het Plesman-platz, waar een strompelende voetganger, gehuld in lompen, oversteekt. Als de koplampen van mijn auto in zijn gezicht schijnen, zie ik wie het is. Herbert Schuhmacher, de voormalige uitbater van het beste Thaise restaurant in de stad. Ik had gehoord dat hij aan lagerwal was geraakt, maar nu ik hem hier zo zie lopen, schrik ik toch. Ingevallen wangen en een holle blik. Ik zet de auto stil, draai mijn raampje open en roep hem. Hij begint weg te rennen maar nadat ik mijn naam heb geroepen, komt hij terug. Hij stapt naast me in de auto en trekt zijn versleten hoodie uit. Eronder draagt hij een splinternieuw zijden overhemd. ”Hey Joop, dat is lang geleden, leuk je weer es te zien man!” zegt hij op joviale toon. Ik vraag aan hem hoe het gaat. “Jij kunt je mond goed houden, he Joop? Het gaat verschrikkelijk goed” zegt hij. Hij graait in zijn broekzak en haalt er een dik pak bankbiljetten uit. “Mijn omzet van vanavond” zegt hij. Ik vraag wat hij tegenwoordig doet voor de kost. “O gewoon, hetzelfde als vroeger, bezorgthai, maar dan illegaal. Hoef ik ook geen belasting te betalen. Mensen moeten nog steeds eten hoor. Ik heb na die rotzooi die Bidet ervan gemaakt heeft mijn prijzen gehalveerd maar ook mijn kosten, hahaha.” Hij vertelt verder dat hij een illegale keuken heeft geplaatst op een afgelegen industrieterrein en dat hij zelf de bezorging doet. Hij is nu op weg naar zijn illegale geldafstortpunt bij de illegale bank van Von Ehe aan de Thorbeckestrasse. Het was natuurlijk te verwachten dat er zo’n zwartgeldcircuit zou bestaan onder Bidet. Toch ben ik onder de indruk van het verhaal van Herbert en vraag hem of hij niet bang is gepakt te worden. Herbert begint zegt vrolijk:”Hahaha, nee hoor, ze eten allemaal gratis uit mijn hand, die hotemetoten. Allemaal zijn ze omkoopbaar.”