De directeur van Woonpartners heeft een interessante vraag opgeworpen. Zijn er speciale groepen mensen waar Gouda om zit te springen en die daarom met voorrang een woning moeten krijgen? Bijvoorbeeld mede­werkers voor bedrijven die ­moeilijk aan personeel kunnen komen. Laten we deGouda vragen om een top 50 op te stellen. Iedereen mag natuurlijk met ­suggesties komen. Mijn lijstje: Op de eerste plaats buiten Gouda wonende mantel­zorgers. Zij hebben het al zo zwaar als ze naast hun eigen leven met werk en kinderen etc. de zorg voor, meestal hun ouders, op zich moeten nemen. Verhuizen naar Gouda scheelt reistijd en ze zijn beter bereikbaar voor ­tussendoor hulp. En vermindering van reis­bewegingen is goed voor het ­milieu. De auto weg en op de fiets, of voortaan een deelauto. Na de vrijwillige mantelzorgers komen alle mensen die in de zorg werken of willen werken ook hoog op mijn lijstje. Nu we met elkaar lekker aan het vergrijzen zijn, moeten we toch zorgen dat er genoeg hulp is voor de mensen die dat nodig hebben. En ook voor hen geldt dat het fijn is als ze hun klantjes op de fiets kunnen bezoeken. Wat minder vieze lucht is voor klant en medewerker van groot belang. En dan stadswachten en politiemensen. Fijn als ze ook buiten de werktijden hun oren en ogen open houden, veel contacten hebben en weten wat er speelt onder de mensen. In mijn geboortedorp waren vier agenten, ik kende ze allemaal. Je zag ze bij hun huis op de fiets stappen als ze aan het werk gingen. En Gouda is natuurlijk een ­bijzondere stad, met veel ­cultuur en monumenten. Dus voorrang voor kunstenaars, die hebben al veel moeite om een droge boterham te verdienen. Dus een ­steuntje in hun rug omdat ze ­zoveel terug doen voor de ­omgeving waar ze wonen. En dan milieuactivisten, die ons met de neus op de sombere feiten drukken en ook nog schoonmaak­acties organiseren. En komen we er niet uit? Dan loten we gewoon: iedereen gelijke kansen.